جمع بندي سكونت در شهر ايوان از قدمت زيادي برخوردار است. بر اساس اسناد تاريخي ، شهرستان ايوان قبل از اسلام تحت عنوان اريومان يا ماسبندان شهرت داشته و آثار تاريخي فراواني داشته است كه همگي گوياي قدمت آن مي باشد. از نظر زباني مردم شهرستان ايوان كه در مجاورت استان كرمانشاه واقع شده داراي لهجه كلهري يا گوراني هستند كه در استان كرمانشاه رايج مي باشد. ضمن اينكه اكثريت مردم اين شهرستان با زبان فارسي آشنايي كامل دارند و مي توانند به زبان فارسي صحبت كنند ليكن گروه قومي فارسي زبان در سطح شهرستان وجود ندارد. از نظر جمعيت شهرستان ايوان داراي 47958نفرو 10065خانوار مي باشد كه از اين تعداد 30809نفر ساكن شهر و 17149نفر ساكن روستا هستند. همچنين بعد خانوار شهرستان 76/4نفر مي باشد و تراكم خالص جمعيتي آن 6/214نفر در هكتار مي باشدنسبت جنسي برابر با 102نفر به عبارتي در مقابل هر 100زن 102نفر مرد وجود داشته است.و نسبت سني جمعيت از 0تا 65سال و بيشتر آن در نقاط شهري30809 و در نقاط روستايي 18591نفر مي باشدو بيشترين گروه سني بين64-15سال قرار دارد. بررسي آمارها نشان مي دهد كه در سال 1375درصد باسوادي در گروه سني 6تا10ساله 63/96درصد بوده اين در حال است كه در سال 1385 اين نسبت 4/96درصد بوده است 23/0درصد كاهش يافته است كه نشاندهنده كاهش زادوولد بوده است. با توجه به تفاوت رشد مطلق جمعيت شهرستان ايوان با رشد طبيعي آن مي توان گفت در مجموع مهاجرت به اين شهرستان وجود داشته باشد، چنانكه مطالعه روند گذشته آن تا سال 1370مؤيد اين امراست ولي از سال 1370به بعد اندكي مهاجر فرستي نشان مي دهد كه بنظر مي رسد ناشي از خروج جنگزدگان باشد به همين علت در پيش بيني جمعيت آينده شهرستان در يك حالت موازنه مهاجرتي فرض شده است(طرح جامع شهرستان،1376: 65). در آبان ماه1385، جمعيت فعال (افراد شاغل و بيكار) 74/37 درصد از جمعيت 10ساله و بيشتر شهرستان را تشكيل مي داده انداين نسبت براي مردان وزنان به ترتيب 64/61 و 59/13درصد بوده است. نرخ فعاليت جمعيت 10ساله و بيش تر در نقاط شهري ، 33/38 درصد و در نقاط روستايي 71/36درصد بوده است . در بحث گروههاي عمده فعاليت شاهدكاهش اشتغال در بخش كشاورزي و افزايش مشاغل صنعتي و خدماتي رادر شهرستان هستيم. از آنجايي كه حدودنيمي از جمعيت شهرستان در نقاط روستايي زندگي مي كنند وكشاورزي محوري ترين واساسيترين فعاليت آنان تلقي مي شود كاهش اشتغال در بخش كشاورزي شهرستان جاي تامل بسياري دارد.بيانگر گرايشات زياد جامعه روستايي به سمت مشاغل درآمدزا و زود بازده مي باشد .يا اينكه اساساً بخش كشاورزي از كشش لازم براي اشتغال زايي برخوردار نيست . در هر حال كاهش مشاغل توليدي در جامعه روستايي بيانگر علائم خوبي در اقتصاد آنان نمي باشد.بنابراين مي بايستي دولت با سياستهاي تضمين قيمت محصولات كشاورزي، حمايتهاي مالي كشاورزان درجهت تقويت توان مالي آنان درتهيه ادوات ونهاده ها (كود، سم و..) و سياستهاي تشويقي از سهم از كاهش سهم اشتغال در اين بخش جلوگيري كند |