معرفی وبلاگ
با نام و یاد خداو با سلام و درود فرآوان بر کاربران عزیز. در این وبلاگ سعی داریم جازبه های گردشگری مناطق ایران عزیزمان را برای شما معرفی کنیم. البته من چون بیشتربه شهری که دارم در آن زندگی می کنم دسترسی دارم بیشتر مناطق شهر خودم را معرفی میکنم. با ارائه نظراتتان ما را شاد کنید
دسته
دوستان گردشگر ايراني
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 92676
تعداد نوشته ها : 31
تعداد نظرات : 2
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
 

5-منابع آب

3-2-5-1-آبهاي سطحي و زيرزميني

وجود آب در شكل گيري سكونتگاهها بويژه سكونتگاههاي روستايي نقش عمده اي ايفا مي نمايد. از آنجاييكه ساختار غالب فعاليت در سكونتگاههاي روستايي را كشاورزي تشكيل مي دهد و با توجه به وابستگي زياد اين بخش به  آب ، به بررسي و مطالعه منابع آب اين شهرستان مي پردازيم .             

شهرستان ايوان در واقع حوزه آبخيز رودخانه كنگير است، سرچشمه اين رودخانه در سراب ايوان يعني در شمال تونل(رينو) قرار دارد. مساحت حوضه آبريز اين دشت حدود 715 كيلومتر مربع است. دشت ناوديسي ايوان از طرفين به آهكهاي آسماري محدود شده و برروي آن فارس تحتاني قرار گرفته است. آهكهاي آسماري داراي درز و شكاف فراوان بوده و منابع كارستي مهمي را بوجود آورده است. به همين دليل يكي از منابع عمده تأمين آب رودخانه كنگير به ويژه در فصلي كه ريزش هاي جوي قطع مي گردند، چشمه هاي كارستي موجود در داخل حوزه آبخيز است. رسوبات عهد حاضر شامل مخروط افكنه ها و رسوبات آبرفتي دشت ايوان كه از فرسايش سازند آهكي حوزه بوجود   آمده اند چندان ضخيم نيستند. بنابراين پتانسيل ذخيره آب قابل توجهي بوجود نمي آورند. بافت رسوبات كوهپايه اي درشت تر از نواحي مركزي دشت است و توپوگرافي مجاور ارتفاعات بصورت تپه ماهوري مي باشد. بررسي هاي ژئوفيزيكي نشان داده است كه ضخامت رسوبات آبرفتي در كوهپايه ها و حواشي دشت ايوان 25متر ولي در نواحي مركزي افزايش مي يابد. عمق آبهاي زيرزميني از نواحي جنوب شرقي شهر ايوان كاسته مي گردد و به كمتر از 5/2متر مي رسدو بالاخره در اطراف بستر رودخانه كنگير بسيار كاهش مي يابد.عمق آبهاي زيرزميني در اطراف زرنه 20متر بوده و در اطراف رودخانه كنگير بصورت چشمه هاي آبرفتي ظاهر مي گردد. جهت جريان آبهاي زيرزميني در حوالي ايوان از جنوب شرقي به طرف شمال غربي و در ناحيه زرنه تقريباً حالت   شرقي-غربي مي گيرد.نهايتاً از ناحيه مرزي شهرستان به طرف شهرستان گيلان غرب خارج مي گردد. ميانگين شيب آبهاي زيرزميني در دشت حدود يك درصد مي باشد.                                      

آبهاي سطحي دشت كه در رودخانه كنگير و شعبات آن جريان مي يابد نقش عمده اي در تأمين منابع آب اين دشت پراهميت شهرستان دارد. در واقع نگاهي به پراكندگي جغرافيايي سكونتگاههاي روستايي و شهري مي تواند به خوبي اثر اين رودخانه مهم دشت را هستي يافتن اين مراكز جمعيتي نمايان سازد. همه اين مراكز جمعيتي بصورت تسبيح به نخ كنگير آويخته شده اند. استفاده از آب كنگير تاكنون بصورت سنتي و از طريق ايجاد بندهاي كوچك و انحراف آب از طريق نهرها بوده است. ولي با مطالعات مفصلي كه مهندسين مشاور "آبساران" در سالهاي اخير در اين دشت انجام داده ، دو سد مخزني بر روي رودخانه كنگير در پايين دشت ايوان پيشنهاد نموده است. يكي از اين سدها يعني سد مخزني "جوب گوهر" بر اساس پيش بيني ، ظرفيت درياچه آن بين 17تا22ميليون متر مكعب و كل آب مهار شده در طي سال 25تا28ميليون متر مكعب خواهد بود.مطالعات ژئوتكنيك اين سد در حال انجام است سد ديگري "سدتنگ شميران" كه مطالعات ژئوتكنيك آن در حال انجام شده داراي حجم درياچه اي به اندازه 35تا50ميليون متر مكعب خواهد بود كه در طول سال حدود 60ميليون متر مكعب آب را مهار خواهد نمود. اين سد جنوب غربي زرنه ايجاد خواهد شد. بطور كلي مطابق پيش بيني مشاور آبساران تا سال 1400هجري شمسي در سطح دشت با توجه به منابع آبي و بهره برداري موجود، مشكلي بوجود نخواهد آمد. سد تنگ شميران 2100هكتار و سدجوب گوهر مجموعاً 1900هكتار زمين را مطابق برنامه به زير كشت خواهد برد.(طرح جامع  شهرستان ايوان، 1376).                         

                                                                                   


1390/8/2 10 بعد از ظهر
 

3-2-4-اقليم

    شهرستان ايوان در اقليم گرم مديترانه اي قرار گرفته است. اين شهر در دامنه هاي غربي رشته كوه  زاگرس كه از ديدگاه اقليمي و تقسيمات جغرافيايي جزو پيش كوههاي زاگرس خوانده مي شود در دروازه ورودي توده هاي مرطوبي قرار دارد كه از سمت غرب و جنوب غرب اين منطقه را متأثر   مي سازند. بدين ترتيب مقدار بارش سالانه آن بالاست و از طرفي ، به علت عرض جغرافيايي پايين و مجاورت با جلگه هاي گرم (جلگه خوزستان در جنوب و جلگه عراق در غرب و جنوب غربي) و تأثيرات پرفشار جنب حاره اي در ترازهاي مياني و فوقاني جو، داراي تابستانهايي گرم و خشك است.توده هاي هوايي مؤثر بر اقليم منطقه همچنانكه در بررسي هاي منطقه اي عنوان گرديد       همان هايي هستند كه در طول سال و به تناوب، اقليم استان ايلام را تحت تأثير قرار مي دهند.              

گاهاً توده هاي سرد آركتيك از نواحي قطبي در فصل زمستان اين منطقه را متأثر ساخته و بارشهاي مؤثري براي آن به همراه دارند. تأثير كم فشار سوداني كه از جنوب غرب به منطقه راه مي يابند،    توده هاي هوايي گرم ومرطوب است كه در مواجه با رشته كوهستاني و صعود مكانيكي آن بارشهاي رگباري و درشت دانه را موجب مي شود. طغيان رودخانه ها و فعال شدن مسيلهاي فصلي و در نهايت، سيلابهاي بزرگ نتيجه فعاليت توده مزبور است. در طول تابستان نيز كم فشار حاكم در سطح زمين كه ناشي از تابش خورشيد و عرض جغرافيايي پايين است و نيز تأثير پرفشار جنب حاره اي كه در ترازهاي مياني و بالايي جو قرار دارد، آسمان صاف و پراكندن توده هاي مرطوب را موجب       مي شود.در نتيجه، هواي گرم از منشاء بيابانها و نواحي پست اطراف به منطقه راه مي يابد. جلگه عراق و نواحي بين النهرين بيشترين تأثير را بر گرماي شهر بجاي مي گذارند. عليرغم تأثير بيروني عناصر اقليمي ، عوامل جغرافيايي و موقعيت شهر نيز در تعيين تيپ اقليمي آن نقش دارند. مهمترين اين عوامل، ارتفاع از سطح دريا ،موقعيت كوهپايه اي و دشت ميانكوهي وپوششهاي جنگلي در اطراف شهر است.(طرح توسعه و عمران شهر ايوان،1388، 105).   با توجه به اينكه شهرستان ايوان در مناطق كوهستاني ايلام و بين ارتفاعات بانكول از شمال و  شره زول از جنوب قرار گرفته است داراي آب و هواي معتدل كوهستاني مي باشد و چون در معرض وزش بادهاي مرطوب غربي قرار گرفته است داراي بارش ساليانه بين 450 تا 700 ميلي متر است .نزولات جوي بيشتر به صورت باران و در ماههاي سرد به صورت برف است، سرما معمولاً از اواسط آذرماه شروع و تا اواخر اسفندماه ادامه دارد. فصل زمستان در اين مناطق طولاني بوده و با بهاري كوتاه به تابستان متصل مي شود، بيشترين باران ساليانه در ماههاي دي، بهمن، و اسفند است. (ايستگاه هواشناسي سينوپتيك ايوان،



1390/8/2 10 بعد از ظهر

توپوگرافي

شهرستان ايوان تماماً حوزه آبخيز رودخانه كنگيررا تشكيل مي دهد كه شامل دو طاقديس بانكول و شارزول و يك دشت ناوديسي به نام دشت ايوان است. دره رودخانه كنگير در بين اين دو طاقديس در مركز دشت از جنوب شرقي به شمالغربي جريان مي يابد.دو طاقديس نامبرده در محل تونل «رينو» از يكديگر فاصله مي گيرندو فاصله آنها در حوالي روستاي زرنه به حداكثر خود مي رسد. در      خط القعر دشتي كه بين اين دو طاقديس بوجود آمده، رودخانه كنگير جريان مي يابد و در حاشيه آن تعداد زيادي روستا به صورت تسبيح به نخ كنگير چسبيده اند. شهر ايوان نيز در كنار همين رودخانه بوجود آمده است. اين دره تا مرز شهرستان گيلان غرب ادامه مي يابدو راه آسفالته ايلام، ايوان و سومار در داخل اين دره ساخته شده است. سيما و چهره توپوگرافي اين دره بسيار ساده بوده و در آن هيچگونه درهم ريختگي فيزيوگرافي كه موانع فيزيكي بين مراكز جمعيتي بوجود آورده باشد، ديده نمي شود.در طول اين دره و در فاصله بين شمال تونل(رينو) يعني ابتداي دشت ايوان تا آخرين نقطه آن در روستاي(كوچهر) در شمال غربي اين دره كه 50كيلومتر طول دارد، اختلاف ارتفاع بسياراندك و حدود300متر مي باشد. بدين ترتيب در داخل (دشت ايوان) با تضاد توپوگرافي شديدي روبرو نيستيم و رودخانه كنگير نيز در تمام طول خود در امتداد ناوديس ايوان جريان مي يابدو در هيچ   نقطه اي كوشش نمي كند كه طاقديسهاي اطراف را ببرد. (طرح جامع شهرستان ايوان، 1376، 18).     شهرستان ايوا ن با داشتن دشت ايوان از شيب مناسبي  برخوردار است نزديك به نيمي از وسعت شهرستان داراي شيب 5 تا 10 درصد است اين شيب تقريبا تمام وسعت دشت ايوان را كوهپايه هاي اطراف در بر مي گيرد. شيب هاي بالاي 15 درصد بيشتر در جنوب و غرب شهرستان  واقع شده است به همين دليل ارتباط اين شهرستان با جهت جنوب،جنوب غربي و غرب با مشكلات زيادي روبه رو است.                                                                                                        

1390/8/2 10 بعد از ظهر
 

3-2-2- ويژگي هاي زمين ساختي

شهرستان ايوان در واحد ساختماني –رسوبي زاگرس چين خورده واقع شده است و شامل دو طاقديس شارزول و بانكول در اطراف و ناوديس دشت ايوان و رودخانه كنگير مي شود. اين شهرستان داراي ساختار زمين شناسي ساده اي بوده و تمام پهنه آن از دو سازند آسماري متعلق به دوره اليگوسن و سازند گچساران متعلق به ميوسن تشكيل يافته است.                                     

سازندآسماري

سن سنگهاي اين سازند به اليگوسن تعلق دارد و گسترش آن در سطح شهرستان ايوان بسيار وسيع بوده بطوريكه به جزء باريكه كوچكي در اطراف رودخانه كنگير تمام شهرستان را پوشانده است. اين سازند نتيجه پيشروي دريا در دوره اليگوسن است كه منجر به رسوب گذاري آهكهاي آسماري در اقيانوس زاگرس گرديد. نام اين سازند از كوه آسماري در جنوب شرقي مسجد سليمان اخذ شده است. مقطع نمونه اين سازند در جنوب غربي اين كوه انتخاب شده و به نام آهك آسماري ناميده شده است. ضخامت آن در اين مقطع 314متر ولي در نقاط ديگر از چندمتر تا 518متر متفاوت است. از نظر ليتولوژي اين سازند در شهرستان ايوان شامل سنگ آهك و آهك دولوميتي است. اين سازند در ايران معمولاً همراه منابع نفتي شناخته شده است.                                                          

سازند گچساران

در دوره ميوسن در درياي زاگرس به جاي رسوبات آهكي –مازني سازندآسماري ، رسوبات تبخيري سازند گچساران ته نشين شده است. نام اين سازند از ميدان نفتي گچساران در استان كهگيلويه و بويراحمد اخذ شده است . سنگهاي اين سازند در ايران معمولاً بصورت پوشش سنگ مخزن نفت آسماري محسوب مي شود.و در حوضه هايي كه روند شمال غربي-جنوب غربي داشته اند، رسوب نموده است. در شهرستان ايوان نيز همين روند در رسوبگذاري سازند گچساران مشاهده مي شود. از نظر ليتولوژي همانگونه كه از اسم آن پيدا است، سنگ گچ در رخنمونهاي آن غلبه دارد ولي در برخي نقاط ماسه سنگ نيز جزء  اجزاء اين سازند به حساب مي آيد.                                               


1390/8/2 10 بعد از ظهر
 

ويژگي هاي طبيعي شهرستان ايوان

- موقعيت ،حدود و وسعت شهرستان

شهرستان ايوان شماليترين شهرستان استان ايلام  با مساحت 903كيلومتر مربع كه 48/4 از مساحت استان را شامل مي شود كه بين 33درجه و20دقيقه تا 34درجه و2دقيقه عرض شمالي و 45درجه و 45دقيقه و47درجه و 1دقيقه طول  شرقي واقع شده است. .و ارتفاع آن از سطح دريا 1140متر    مي باشد.(سيماي كلي شهرستان،1381،1). شهرستان ايوان با مركزيت شهر ايوان شامل 2بخش ، 4دهستان، 2كانون شهري و 72پارچه آبادي مسكوني كه از شمال و غرب به شهرستان گيلان غرب، و از طرف شرق به شهرستان شيروان چرداول و از طرف جنوب به شهرستان ايلام محدود است. كه مطابق اسناد سرشماري 1385داراي 47958نفر سكنه بوده است(سرشماري عمومي نفوس ومسكن،1385: 22).                                                                                              

جدول3-1-تعداد شهرها ، دهستان ها و آبادي هاي داراي سكنه شهرستان به تفكيك بخش

كل آباديها

آباديهاي مسكوني

دهستان

شهر

بخش

 

114

72

4

2

كل شهرستان ايوان

54

38

2

1

بخش مركزي

60

34

1

1

زرنه

 منبع: سرشماري عمومي نفوس ومسكن،1385  

شهرستان ايوان  علاوه بر شهر ايوان، داراي يك نقطه شهري ديگر به نام زرنه است. شهر زرنه بعنوان مركز بخش زرنه، در حوزه نفوذ اداري-سياسي شهر ايوان قرار دارد. علاوه بر شهر زرنه، چهار مركز دهستان به نامهاي سراب، نبوت ، كلان و زرنه و كليه روستاهاي واقع در اين دو دهستان ، بعنوان مراكز سكونتگاهي تحت نفوذ اداري شهر ايوان قلمداد مي گردند.(نقشه شماره2-3)

هريك از روستاهاي شهرستان وچهار  مركز دهستان و حتي شهر زرنه در مقايسه با شهر ايوان جمعيت ناچيزي دارند. با توجه به رابطه موجود بين اندازه جمعيت سكونتگاهها و عملكرد آنها، هيچ يك از مراكز سكونتگاهي موجود در پهنه شهرستان ايوان، برتري عملكردي نسبت به مركز شهرستان ندارند. بنابراين، شهر ايوان مهمترين مركز جمعيتي شهرستان مي باشد كه حوزه نفوذ جمعيتي آن كل شهرستان را در بر مي گيرد

1390/8/2 10 بعد از ظهر

استان ايلام بنا به اسناد فراوان تاريخي بخشي از كشور عيلام باستان بوده است و از قديم الايام مهد تمدن و زيست بوده است . در كتيبه هاي بابلي عيلام را « آلامتو» يا «آلام » خوانده اند كه به معناي كوهستان يا كشور طلوع خورشيد است . از سال 1309 شمسي در تقسيمات كشوري ايلام جزو استان پنجم (كرمانشاهان ) گردد و تا سال 1353 يكي از شهرستانهاي آن بود تا اينكه در اين سال به استان ايلام تبديل گرديد

 

 

ناهمواريهاي استان ايلام از چين خوردگيهاي موازي درجهت شمال غربي و جنوب شرقي بوجود آمده است. اين كوهها از رسوبات دوران اول تا چهارم زمين شناسي به يادگار مانده اند، ولي شكل گيري كلي آنها عموماً به دوران دوم و سوم زمين شناسي مربوط است. اين كوهها چنان گسترده و فشرده اند كه امكان شكل گيري دشتهاي ميانكوهي درميان آنها فراهم نشده است.

دسته ها : استان ایلام
1390/7/26 2 بعد از ظهر

اسلایدر

همه محبوب کردن فقط تو مونی ها :
X